MAELEE LEE: HOMEOSTASIS

 

JUNE 23RD – AUGUST 8TH, 2023

CONTEMPORARY ART MUSEUM OF CRETE

ARTILLERY BUILDING, FORTEZZA RETHYMNON

 

OPENING RECEPTION FRIDAY, JUNE 23rd, AT 7:30 PM 

 

 

Crete Museum of Contemporary Art proudly presents the exhibition Maelee Lee: Homeostasis curated by Dr. Thalia Vrachopoulos, from June 23rd through August 8th, 2023. Homeostasis will open with a reception on June 23rd, starting at 6PM at the Museum’s Pirovolikon Building within Fort Rethymnon.

 

The term "homeostasis" scientifically describes the internal functioning of a life form, through which, the living organism safely maintains in a stable state its internal chemistry, despite all external changes. The smooth maintenance of body temperature, the concentration of glucose in the blood, or the pH of extracellular fluid precisely serve as valuable tools, necessary safety valves and biological thermostats, through which, the fragile health of a living being is preserved. Likewise, the philosophical idea that our planet actually constitutes a living organism, which moreover contains a maintaining "soul", the well-known "anima mundi", already exists in Plato and Stoicism, while the same idea reappears today, differently expressed as "the Gaia Hypothesis”, or “Gaia Principle”. James Lovecock, in his book, "The Vanishing Face of Gaia: a Final Warning" clearly defines it as follows: “A view of the Earth introduced in the 1980s that sees it as a self-regulating system made up from the totality of organisms, the surface rocks, the ocean and the atmosphere tightly coupled as an evolving system. The theory sees this system as having a goal—the regulation of surface conditions so as always to be as favorable for contemporary life as possible."

 

Thus, the Earth similarly contains its own homeostatic function, which ensures that "life" is maintained smoothly against all "harmful" human, or non-human pathogens. The brutal division of the planet into warring nation-states, the imminent danger of atomic weaponry and of an impending nuclear holocaust, or the looming rise of artificial intelligence amidst global economic, political, technological and cultural “warfares” and the unrelenting catastrophes of an unstoppable climate-change represent a terrible risk for the balancing activity of the entire planet, as well as for the various social structures, which are slowly being deconstructed due to their feeble inability to contain the conflicting impulses of a raging humanity.       

 

Lee's manifold artworks, from the series “Homeostasis”, selectively imbued with a visual and material maximalism, similar to the works of Vik Muniz, sublimely express the unbearable concern for a lost “homeostasis” of a sick planet-organism; a contemporary, activistic "Skrik" against the unhealthy conditions, which destroy the delicate balance of the earth, but also a modern, triumphant “memento mori” in relation to the endless fluidity of all temporal things, or as Lee vigorously reveals in her statement; "my work starts from the origin of the existence of all things in the universe and is concerned with the life and death of human beings and the creation and disappearance of peoples and nations. It starts from the question of the organic relationship between the rise and fall of various nations and the replacement of peoples, the history of civilization that has repeated the cycle of the entire human race, and the finitude of life.” 

 

 

MAELEE LEE
ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΙΣ - HOMEOSTASIS

 

Επιμέλεια: Θάλεια Βραχοπούλου

 

23 ΙΟΥΝΙΟΥ – 8 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2023

ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

ΚΤΙΡΙΟ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟΥ, ΦΟΡΤΈΤΣΑ ΡΈΘΥΜNO

 

Εγκαίνια: Παρασκευή 23 Ιουνίου 2023, 7:30 μ.μ.

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ:

Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης παρουσιάζει την έκθεση Maelee Lee: Homeostasis σε επιμέλεια της Dr. Θάλειας Βραχοπούλου, από τις 23 Ιουνίου έως τις 8 Αυγούστου 2023. Η έκθεση Homeostasis εγκαινιάζεται στις 23 Ιουνίου, στις 6 μ.μ. στο Κτήριο Πυροβολικών του Μουσείου στο Φρούριο Ρεθύμνου.

 

Ο  όρος «ομοιόσταση» περιγράφει την ενδόμυχη λειτουργία μίας μορφής ζωής (life form), μέσω της οποίας, ο ζωντανός οργανισμός συντηρεί τις εσωτερικές του συνθήκες, σταθερές και όμοιες, παρά όλες τις εξωτερικές μεταβολές. Η ομαλή διατήρηση της θερμοκρασίας του σώματος, η συγκέντρωση της γλυκόζης στο αίμα, όπως και η ρύθμιση της οξύτητάς (pH) του, αποτελούν επακριβώς πολυτίμα εργάλεια, νέες δικλείδες ασφαλείας και βιολογικούς θερμοστάτες, μέσω των οποίων, διατηρείται ανεβλαβώς η εύθραυστη υγεία ενός ζωντανού όντος. Παρομοίως, η φιλοσοφική ιδέα ότι ο πλανητής μας συνιστά έναν ζωντανό οργανισμό, ο οποίος ενέχει ομοίως μία «ψυχή», την γνωστή «anima mundi», υπάρχει ήδη στον Πλάτωνα, ή στον Στωϊκισμό, ενώ η ίδια σκέψη επανέρχεται ξανά σημέρα, διαφορετικώς εκφρασμένη ως «the Gaia Hypothesis», or «Gaia Principle». Ο JamesLovecock, στο βιβλίο του, «The Vanishing Face of Gaia: A Final Warning» την ορίζει ως εξής: «μία αντίληψη της Γης που εισήχθη τη δεκαετία του ‘80 και τη βλέπει ως ένα αυτορυθμιζόμενο σύστημα που αποτελείται από το σύνολο των οργανισμών, τα επιφανειακά πετρώματα, τον ωκεανό και την ατμόσφαιρα, στενά συνδεδεμένα μεταξύ τους ως ένα εξελισσόμενο σύστημα. Η θεωρία πιστεύει ότι αυτό το σύστημα έχει έναν στόχο - τη ρύθμιση των επιφανειακών συνθηκών έτσι ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο ευνοϊκές για τη ζωή».              

                          

Έτσι, η Γη περιέχει ομοίως την ολοδική της ομοιοστατική λειτουργία, η οποία φροντίζει πυρετωδώς να διατηρησεί ομαλά το πολυτιμό φαινόμενο της «ζωής» έναντι των «βλαβερών» ανθρώπινων, και μη-ανθρώπινων παθογενειών. Ο κτηνώδης χωρισμός του πλανήτη σε αντιμαχόμενα κράτη-έθνη, ο επικείμενος κίνδυνος των ατομικών όπλων, ή ενός επερχόμενου πυρηνικού ολοκαυτώματος, όπως και η διαφαινόμενη άνοδος της τεχνητής νοημοσύνης εν μέσω παγκόσμιων οικονομικών, πολιτικών, τεχνολογικών και πολιτιστικών «συγκρούσεων», ή οι αδυσώπητες καταστροφές μιας ασταμάτητης κλιματικής αλλαγής συνιστούν έναν τρομερό κίνδυνο για την εξισορροπητική δραστηριότητα ολόκληρου του πλανήτη, καθώς και για τις πολλές κοινωνικές δομές, οι οποίες σιγά σιγά αποδομούνται ένεκα της ισχνής τους ανικανοτητάς να συγκρατήσουν τις αντικρουόμενες ορμές μίας μαινόμενης ανθρωπότητας. Τα πολυσύνθετα έργα της Lee Mae Lee, από την σειρά “Homeostasis”, επιλεκτικώς εμποτισμένα με έναν οπτικό και υλικό «μαξιμαλισμό», παρόμοιο με τα καλλιτεχνικά έργα του Vik Muniz, εκφράζουν υψηλώς την αβάσταχτη ανησυχία για μία χαμένη «ομοιόσταση» ενός άρρωστου πλανήτη-οργανισμού: μία σύχρονη, ακτιβιστική «Κραυγή» κατά των νοσοφόρων συνθηκών, οι οποίες καταστρέφουν την λεπτεπίλεπτη ισορροποία της Γης, αλλά και ένα μοντέρνο, θριαμβικό «memento mori» σε σχέση με την ατέρμονη ρευστότητα όλων των πραγμάτων, ή όπως η Lee Mae Lee αποκαλύπτει θριαμβικώς: «Tο έργο μου ξεκινά από την αρχή της ύπαρξης όλων των πραγμάτων στο Σύμπαν και αφορά τη ζωή και τον θάνατο των ανθρώπων και τη δημιουργία και την εξαφάνιση των λαών και των εθνών. Ξεκινά από το ζήτημα της οργανικής σχέσης μεταξύ της ανόδου και της παρακμής διαφόρων εθνών και της αντικατάστασης των λαών, της ιστορίας του πολιτισμού που έχει επαναλάβει τον κύκλο ολόκληρου του ανθρώπινου είδους και του πεπερασμένου της ζωής σε σχέση με την ανθρώπινη ζωή».

 

 ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: Επικοινωνήστε με την επιμελήτρια Θάλεια Βραχοπούλου στο tvrachopoulos@gmail.com ή με το Μουσείο στο info@cca.gr, CCA, Μεσολογγείου 32, Ρέθυμνο, Κρήτη 74131, Tel. 2831052530.